Το μεγαλύτερο ταξίδι της ζωής μας, είναι σίγουρα η διαδρομή που καλούμαστε να κάνουμε στο βάθος του ίδιου μας του εαυτού. Πολλές φορές ωστόσο, ο φόβος, οι προκαταλήψεις και τα δικά μας προσωπικά, στενά όρια μέσα στα οποία έχουμε από πολύ μικροί παγιδευτεί, καθιστούν αυτό το ταξίδι δύσκολο, ίσως και αδύνατο.

 

Για όσους ωστόσο επιθυμούν πραγματικά να ξεφύγουν από τα μοτίβα της εσωτερικής στασιμότητας και καταπίεσης, υπάρχουν διέξοδοι. Ο Δρ Γρηγόρης Βασιλειάδης, ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής, καταγράφει μέσα από τη βαθιά προσωπική εμπειρία του στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία ιστορίες, συμβουλές και παρατηρήσεις που λειτουργούν σαν ένας “οδηγός” για όσους επιθυμούν να κάνουν ένα τέτοιο ταξίδι πραγματικότητα, προκειμένου να βγουν στο φως της προσωπικής ευτυχίας και επίγνωσης.

 

Πάνω από όλα ωστόσο, το Ψυχοθεραπευτικό ταξίδι ξεχωρίζει επειδή δεν μένει σε ακαδημαϊκούς όρους και ξύλινες συνταγές, αλλά καταδύεται στο επίκεντρο των αγκυλώσεων και των νευρώσεών μας για να ρίξει φως στα όσα μας καθηλώνουν, φωτίζοντας παράλληλα τις λύσεις που δεν μπορούμε άλλο να αναβάλλουμε. Μια άμεση, εμπειρική αφήγηση, που εμπεριέχει στο χειμαρρώδη λόγο της τη δυνατότητα μιας ουσιαστικής αφύπνισης.

Η ψυχοθεραπεία δεν είναι χάπι αλλά διάλογος

 

Αρκετοί «επισκέπτες» της ψυχοθεραπείας, λανθασμένα, ταυτίζουν την ψυχοθεραπεία με την ψυχολογική-ψυχιατρική διάγνωση. Μετά την πρώτη, ή τις πρώτες επισκέψεις, με ρωτούν «Τι συμπέρασμα / πόρισμα βγάλατε για μένα γιατρέ;» Αγκιστρωμένοι στο ιατροκεντρικό μοντέλο αντίληψης της θεραπείας, τείνουν να βλέπουν τον εαυτό τους περισσότερο ως αντικείμενο μελέτης και ιατρικής παρέμβασης παρά ως ενεργό και διαδραστικό υποκείμενο. Αποδεχόμενοι εκ προοιμίου, και καθηλώνοντας τον εαυτό τους στον ρόλο του παθητικού δέκτη-παραλήπτη θεραπευτικών πληροφοριών, ασυνείδητα υπονομεύουν τη δυναμική της ψυχοθεραπείας, η οποία στηρίζεται στον ενεργό και ζώντα διάλογο ανάμεσα σε -τουλάχιστον- δύο πρόσωπα.

 

Στο επίπεδο της φαινομενολογίας του φαίνεσθαι, το σύμπτωμα, η ψυχο-σωματική ή η διαπροσωπική δυσκολία, μοιάζει να είναι το αίτημα που φέρνει τον υποψήφιο θεραπευόμενο στο γραφείο του ψυχολόγου. Στην πραγματικότητα, πίσω απ’ αυτήν την επίφαση, λανθάνει το συγκεκαλυμμένο αρχικά αίτημα για δημιουργία μιας ουσιαστικής κι αυθεντικής σχέσης. Στο βαθμό που το υποκείμενο το επιτρέπει να εμπλακεί συναισθηματικά και ψυχικά με τον ψυχοθεραπευτή, αυτή η σχέση γίνεται αληθινά και καταλυτικά θεραπευτική. Ο ρόλος του αρχικού συμπτώματος επανερμηνεύεται, και γίνεται αντιληπτό στις ρεαλιστικές του διαστάσεις. Ταυτόχρονα, το θεραπευτικό αίτημα εξελίσσεται, καθώς η δυναμική της θεραπευτικής σχέσης αλλάζει, βαθαίνει, και το άτομο μεταλλάσσεται σταδιακά σε δρων πρόσωπο.

 

Περισσότερα: https://www.psychology.gr

Το φαινόμενο του στίγματος εμφανίζεται σε πολλές καταστάσεις που βιώνουν οι άνθρωποι σε μια κοινωνία, επηρεάζοντας αρνητικά πολλούς τομείς της ζωή τους. Το στίγμα δημιουργείται όταν οι άνθρωποι κάνουν διακρίσεις αποδίδοντας ετικέτες σε άτομα που διαφέρουν από την εκάστοτε κυρίαρχη κοινωνική ομάδα, συνδέοντάς τα, έτσι, με ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά (Angermeyer & Matschinger, 2005).

Τα άτομα που υφίστανται στιγματισμό, δέχονται σημαντικές εκπτώσεις στην προσωπική τους ζωή και πλήττεται σε μεγάλο βαθμό η κοινωνική τους υπόσταση.

 

Το στίγμα αφαιρεί την αξιοπρέπεια των ανθρώπων και παρεμβαίνει στην πλήρη συμμετοχή τους στην κοινωνία (Link, Yang, Phelan, & Collins – Measuring mental illness Stigma, 2004)

 

Μια από τις καταστάσεις στις οποίες συχνά εμφανίζεται το στίγμα είναι η κατάσταση στην οποία κάποιο άτομο εμφανίζει μια ψυχική διαταραχή. Συγκεκριμένα, η ύπαρξη των ψυχικών διαταραχών επιφέρει αναπόφευκτα το στιγματισμό του ατόμου, κάτι το οποίο υπάρχει σε όλα τα κοινωνικά σύνολα ανεξαρτήτως εποχής και συνθηκών. Είναι ένα φαινόμενο «τόσο παλιό, όσο και η ίδια η διαταραχή» (Thara & Srinivasan, 2000).

 

Σύμφωνα με τον Finzen, το στίγμα που συνδέεται με τις ψυχικές διαταραχές αποτελεί για τα άτομα που πάσχουν από αυτές μια «δεύτερη ασθένεια», καθώς, εκτός από τα προβλήματα της διαταραχής, το άτομο καλείται να αντιμετωπίσει και τις επιπτώσεις που επιφέρει το ίδιο το στίγμα, οι οποίες το οδηγούν στο να αισθάνεται διαφορετικό κι ανεπιθύμητο σε σχέση με το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο.

Μορφές Στίγματος

 

Το στίγμα στις ψυχικές διαταραχές έχει τις ρίζες του στις καλά εδραιωμένες αντιλήψεις και στα στερεότυπα που έχει δημιουργήσει η κοινωνία για αυτή την μερίδα των ατόμων, ενώ ο τρόπος αντιμετώπισής τους σχετίζονται άμεσα με τις ανακρίβειες και με την σύγχυση που επικρατεί στο κοινό για το συγκεκριμένο ζήτημα. Αυτές οι αντιλήψεις οφείλονται κατά κύριο λόγο στην παραπληροφόρηση που υφίσταται το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σχετικά με την φύση των ψυχικών διαταραχών, αλλά και σχετικά με την συμπεριφορά των ατόμων που τις αντιμετωπίζουν (Gaebel, Baumann, Witte, & Zaeske, 2002).

 

Τα άτομα με διάγνωση ψυχικών διαταραχών παρουσιάζονται ως επί το πλείστον ως επικίνδυνα και κακοπροαίρετα σε πολλές των περιπτώσεων, ανίκανα να κατέχουν κοινωνικούς ρόλους, με περιορισμένες κοινωνικές δεξιότητες και χαμηλότερη από τον μέσο όρο νοημοσύνη. Πολλές φορές τα ίδια τα άτομα κατηγορούνται ως υπεύθυνα της κατάστασης τους, χρεώνοντας τους αδυναμία χαρακτήρα και έλλειψη αυτοκυριαρχίας, ενώ θεωρείται ότι η εμφάνιση μιας ψυχικής διαταραχής συνεπάγεται μειωμένη πιθανότητα βελτίωσης και διάρκεια της εκάστοτε διαταραχής στον χρόνο.

 

Επιπτώσεις Στίγματος

 

Η ετικέτα του ψυχικά ασθενή επιφέρει κοινωνική απομόνωση και κοινωνικό αποκλεισμό, ο οποίος συνοδεύεται από αντιδράσεις φόβου, περιφρόνησης και απόρριψης του κοινού προς τους ίδιους (Angermeyer, Matschinger, & Corrigan, 2004), αλλά και προς τις οικογένειές τους και από συμπεριφορές καχυποψίας απέναντι τους. Σε κάθε περίπτωση παραμερίζονται τα ατομικά χαρακτηριστικά και το άτομο αντιμετωπίζεται ως μέλος μιας ομάδας με ιδιότητες διαμορφωμένες από προκαταλήψεις, καθώς και ελλιπή γνώση και πληροφόρηση επί του θέματος.

 

Τα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο άτομο εκτείνονται σε όλους τους τομείς της ζωής του, όπως ο εργασιακός, ενώ δυσχεραίνουν οι διαπροσωπικές του σχέσεις και οι κοινωνικές του συναναστροφές. Παράλληλα θίγονται πολλά από τα δικαιώματα του, όπως αυτό της θεραπείας (Corrigan & Watson, 2002) και της σωστής ιατρικής φροντίδας. Οι συνέπειες που έχουν όλα αυτά στον ψυχισμό του ατόμου είναι πολύ σοβαρές (Gaebel et al., 2002) και έχουν ως αποτέλεσμα την αναστολή κάθε προσπάθειας βελτίωσης και εξέλιξης για το ίδιο, ενώ παράλληλα οδηγούν σε μια αναπόφευκτη κατάσταση περιθωριοποίησης.

 

Πώς μπορούμε να πετύχουμε άρση των προκαταλήψεων

 

Για την άρση αυτών των προκαταλήψεων και για την καταπολέμηση του στίγματος με σκοπό την αύξηση της κοινωνικής κατανόησης και συμπάθειας προς τους ανθρώπους με ψυχικά προβλήματα, αναγκαία, εκτός από την σωστή ενημέρωση πάνω σε θέματα ψυχικής υγείας (Hannigan, 1999) και την προβολή θετικών στοιχειών και συμπεριφορών των ατόμων με ψυχικές διαταραχές, είναι η προσπάθεια δημιουργίας μεγαλύτερης επαφής ανάμεσα στην κοινωνία και στην έννοια των ψυχικών διαταραχών (Benbow, 2007).

 

Δημιουργώντας συνθήματα που προβάλλουν την ψυχική διαταραχή ως ένα κομμάτι που αφορά όλους μας και το οποίο δε διαφέρει από τις υπόλοιπες ασθένειες, καλλιεργείται ένα πολύ πιο θετικό συναίσθημα προς τους ανθρώπους με ψυχικές διαταραχές, καθώς γίνεται πιο κατανοητή η κατάστασή τους (Benbow, 2007). Η στενότερη επαφή και συναναστροφή με άτομα τα οποία πάσχουν από ψυχικές διαταραχές δημιουργεί θετικότερες στάσεις απέναντι σε αυτούς, ενώ παράλληλα οδηγεί στη μείωση των προκαταλήψεων.

 

Πηγή: https://www.psychology.gr

Ο ύπνος αποτελεί μια πολύ σημαντική λειτουργία του οργανισμού μας καθώς μας ξεκουράζει και μας αναζωογονεί. Όταν όμως ο ύπνος μας διαταράσσεται τότε αυτό επηρεάζει την καθημερινότητά μας. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε πως η διατροφή μπορεί να μας βοηθήσει στην αντιμετώπιση των διαταραχών ύπνου αλλά και χρήσιμες τεχνικές χαλάρωσης.

Διατροφή και αντιμετώπιση των διαταραχών ύπνου

Σήμερα γνωρίζουμε ότι μερικοί νευροδιαβιβαστές και ορισμένες ορμόνες ευθύνονται για την καλή λειτουργία του κύκλου του ύπνου, καθώς και ότι οι ουσίες εξαρτώνται από θρεπτικά συστατικά τα οποία προέρχονται από τη διατροφή. Γι’ αυτόν τον λόγο, στον άνθρωπο η διατροφή επιδρά στην ποιότητα, αλλά και στην ποσότητα του ύπνου.
Οι τροφές που λαμβάνουν μέρος στη σύνθεση ορμονών και νευροδιαβιβαστών, όπως η ντοπαμίνη, η αδρεναλίνη και η νοραδρεναλίνη, καθιστούν τον ύπνο δύσκολο. Αντιθέτως, οι τροφές που ρυθμίζουν τη μελατονίνη και τη σεροτονίνη ευνοούν τον ύπνο, τονίζει η ειδικός.
Η τριπτοφάνη είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ, χρήσιμο για τη δημιουργία της μελατονίνης και της σεροτονίνης. Βρίσκεται στο γάλα (και στο γάλα σόγιας), στα σιτηρά ολικής αλέσεως, στα φιστίκια, στα αμύγδαλα, στα φουντούκια, στο τυρί, στο αυγό, στο αβοκάντο, στον ανανά, στο ψάρι, στο κρέας και στο σουσάμι.
Για έναν καλής ποιότητας ύπνο, πρέπει να παρέχουμε στο σώμα μας μια σωστή ποσότητα υδατανθράκων, οι οποίοι μπορούν να διεγείρουν την ινσουλίνη του παγκρέατος – μια ορμόνη που αυξάνει τη διαθεσιμότητα της τριπτοφάνης για σχηματισμό της σεροτονίνης. Οι υδατάνθρακες αυτοί πρέπει να είναι σύνθετοι (ψωμί, μακαρόνια, ρύζι, πατάτες) και όχι απλοί (ζάχαρη, γλυκά), διευκρινίζει η κ. Πατσιούρα.

Άλλος διατροφικός παράγοντας που ευνοεί την καλή ποιότητα είναι το ασβέστιο και το μαγνήσιο. Επίσης, μερικές βιταμίνες βοηθούν τη λειτουργία ρυθμού ύπνου-αγρυπνίας, ιδιαιτέρως οι Β1 και Β6, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη σύνθεση σεροτονίνης. Η υπερβολική ζάχαρη και τα γλυκά μειώνουν τη βιοδιαθεσιμότητα της Β6.

 

Οι κυριότερες διατροφικές συνήθειες, σύμφωνα με την ειδικό, που μπορούν να προκαλέσουν διαταραχές ύπνου είναι:

 

1. Περιορισμένος χρόνος για φαγητό
2. Γεύματα μεγάλης απόστασης το ένα από το άλλο
3. Μεγάλα και όχι συχνά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας
4. Διατροφικές δυσανεξίες

Οι δε τροφές που ευνοούν την αϋπνία είναι:

 

1. Υδατάνθρακες ραφιναρισμένοι (γλυκά, άσπρο ψωμί, πατάτες πουρέ, ζυμαρικά, λευκό ρύζι)
2. Ανορεξιογόνα φάρμακα, καφεΐνη και τεΐνη (να καταναλώνονται 6 ώρες πριν τον ύπνο)
3. Καπνιστό μπέικον
4. Αλκοόλ
5. Γλουταμινικό νάτριο (περιέχεται στα προπαρασκευασμένα τρόφιμα, χημικό προϊόν)
6. Τα πορτοκάλια, μαζί με τις πιπεριές, τα ακτινίδια και τις φράουλες, είναι από τα τρόφιμα με την περισσότερη βιταμίνη C. Η συγκεκριμένη βιταμίνη συμμετέχει στη σύνθεση της αδρεναλίνης και, όσο πιο αργά καταναλωθεί, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει κάποιος να ταλαιπωρηθεί στον ύπνο του, αναφέρει η κ. Πατσιούρα.

Πότε να απευθυνθούμε σε ειδικό
Οι κίνδυνοι του ανεπαρκούς ύπνου εκτείνονται πολύ πέρα από την κούραση. Η αϋπνία μπορεί να οδηγήσει σε κακή απόδοση στην εργασία ή το σχολείο, σε αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού και πολλά προβλήματα υγείας.
Αν τα συμπτώματα διαρκούν για τουλάχιστον ένα μήνα, ο πάσχων θα πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικό, ώστε να αποκλείσει ότι η νυχτερινή ανησυχία δεν οφείλεται σε κάποιο οργανικό ή παθολογικό αίτιο. Η θεραπεία του έντονου ροχαλητού και της υπνικής άπνοιας απαιτεί επίσκεψη σε ειδικό ιατρό, σημειώνει η κ. Πατσιούρα.

 

Ήρθε μάλλον η ώρα να ζητήσουμε βοήθεια για το άγχος από κάποιον ειδικό, όταν:
• Αισθανόμαστε ότι επηρεάζει την υγεία μας
• Νιώθουμε ότι «δεν θα τελειώσει ποτέ»
• Φτάνουμε σε απόγνωση, σε φάση να το «βάλουμε στα πόδια»
• Αισθανόμαστε θλίψη, ματαιότητα, κατάθλιψη
• Δεν έχουμε όρεξη για φαγητό
• Δυσκολευόμαστε να κοιμηθούμε
• Καταναλώνουμε φαγητό ή αλκοόλ σε μεγάλες ποσότητες
• Έχουμε ανησυχίες, συναισθήματα και σκέψεις που δυσκολευόμαστε να εκφράσουμε
• Επηρεάζονται σε δραματικό βαθμό οι σχέσεις μας
• Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις αντιδράσεις μας.

Χρήσιμες τεχνικές χαλάρωσης

Οι δε τροφές που ευνοούν την αϋπνία είναι:

 

1. Για να μειώσετε το άγχος, διαλογιστείτε! Είναι πολύ σημαντικό κάθε άνθρωπος να βρίσκει κάθε μέρα 5 λεπτά για να κάνει ένα «μίνι διαλογισμό». Φροντίζοντας αυτά τα 5 λεπτά να είναι μόνο αυτός και ο εαυτός του, χωρίς εξωτερικά ερεθίσματα, ώστε να σκεφτεί χωρίς περισπασμούς.
2. Δώστε έμφαση στην αναπνοή σας. Εισπνεύστε αργά και βαθιά. Σκεφτείτε ένα γαλήνιο περιβάλλον, όπως μια ερημική παραλία ή ένα καταπράσινο λόφο.
3. Δώστε προτεραιότητα στον προγραμματισμό σας: αφιερώστε τον χρόνο και την ενέργειά σας στα καθήκοντα που είναι πραγματικά σημαντικά, ώστε να φεύγουν τα «μεγάλα βάρη» και να νιώθετε ήρεμοι.
4. Ακούστε μουσική. Ηρεμώντας με τη βοήθεια της μουσικής, μπορείτε να μειώσετε την αρτηριακή σας πίεση και να χαλαρώσετε το μυαλό και το σώμα σας.
5. Μιλήστε με κάποιον. Αφήστε τους φίλους και την οικογένεια να σας βοηθήσουν.
6. Καταναλώστε χαλαρωτικά ροφήματα. Βότανα, όπως το χαμομήλι και η βαλεριάνα, έχουν χαλαρωτική επίδραση στον οργανισμό και μπορούν να βοηθήσουν στις διαταραχές ύπνου.
7. Δημιουργήστε μια ζεν ατμόσφαιρα στο σπίτι σας, με αιθέριο έλαιο λεβάντας ή όποιο άρωμα σας αρέσει. Θα σας βοηθήσει να χαλαρώσετε και να σκεφτείτε όλα όσα δεν προλαβαίνετε ή δεν είστε σε θέση να σκεφθείτε, όσο τρέχετε για να τα προλάβετε όλα.

Πηγή: https://www.healthyme.gr

Αναμφίβολα, το καλοκαίρι είναι η πιο αγαπημένη εποχή μικρών και μεγάλων. Ή, μήπως, όχι; Δεν αναφερόμαστε, φυσικά, στους μικρούς μας φίλους, για τους οποίους οι καλοκαιρινές διακοπές είναι απολύτως συνυφασμένες με την ξεγνοιασιά, τους «ελαστικούς» κανόνες και την «ελευθερία». Ο λόγος γίνεται για τους ενήλικες, καθώς αρκετές έρευνες δείχνουν πως, κατά την καλοκαιρινή περίοδο, η πίεση και το άγχος «χτυπάνε κόκκινο»! Ποιοι είναι, λοιπόν, οι παράγοντες που μας πιέζουν το καλοκαίρι; Ο φαρμακοποιός, κ. Κωνσταντίνος Δανιήλ, επιχειρεί να τους κατονομάσει!

Πλάνο διακοπών

Ένας από τους κύριους λόγους που ένα άτομο νιώθει το στρες να το κυριεύει, είναι ο σχεδιασμός και η οργάνωση των καλοκαιρινών διακοπών. Πιο απλά, πολλές φορές οι σκέψεις που κάνει κάποιος όπως: ποιο είναι το πιο πρόσφορο μέρος για να περάσει λίγες μέρες με την οικογένειά του, ποια είναι η σωστή περίοδος για την εξόρμηση, πως να τακτοποιηθούν ένα σωρό εκκρεμότητες ώστε να μην υπάρχουν «κενά» πίσω του κ.ά. επηρεάζουν άμεσα την ψυχολογία του. Το αποτέλεσμα; Εξαρχής οι διακοπές φαντάζουν ένα «βουνό» προβλήματα!

1. Οικονομικά: Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως η περίοδος της κρίσης έχει επηρεάσει ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων. Η σκέψη, λοιπόν, των «προγραμματισμένων» εξόδων είναι αρκετά πιεστική και αγχωτική.
2. Δουλειά: Ένα σύνηθες φαινόμενο κατά την καλοκαιρινή περίοδο είναι αυτό των αναπροσαρμογών, προκειμένου να μη μείνει κανένα πόστο στη δουλειά ακάλυπτο. Συνεπώς, πολλές φορές οι υποχρεώσεις και οι απαιτήσεις, στις οποίες καλείται κάποιος να αντεπεξέλθει, πολλαπλασιάζονται, κάτι που μπορεί να προκαλέσει επιπλέον στρες.
3. Προσωπικές σχέσεις: Δεν είναι λίγοι οι ειδικοί που υποστηρίζουν ότι οι καλοκαιρινές διακοπές, πολλές φορές, φέρνουν την οριστική ρήξη σε ένα ζευγάρι. Προφανώς, δεν φταίει το καλοκαιράκι, αλλά τα προβλήματα που προϋπάρχουν, τα οποία στις διακοπές πολλαπλασιάζονται, λόγω του άπλετου χρόνου που έχει στη διάθεσή του για να περάσει μαζί το ζευγάρι. Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει δικαιολογία μεταξύ του ζευγαριού για ξεχωριστή βόλτα και για προσωπικό χρόνο. Από την άλλη, οι ελεύθεροι βιώνουν το άγχος της εύρεσης συντρόφου. Βεβαίως, μην ξεχνάμε και την κατηγορία των ανθρώπων που είναι στην αρχή μιας σχέσης και η σκέψη του «αγνώστου» τους αγχώνει. Και αυτό το λες «στρες»!
4. Παιδική απασχόληση: Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως τα παιδιά είναι ευλογία. Πώς, όμως, διαχειρίζεσαι τις απαιτήσεις που έχουν το καλοκαίρι, όταν τα σχολεία κλείνουν και ο ελεύθερος χρόνος τους είναι απεριόριστος; Η οργάνωση του νέου καθημερινού πλάνου, η εύρεση νέων δραστηριοτήτων που θα τα κρατάει απασχολημένα, ακόμα και η επίβλεψή τους, προκαλεί στους γονείς ένταση και άγχος.
5. Εξωτερική εμφάνιση: Μα φυσικά αναφερόμαστε στο πολυσυζητημένο θέμα που απασχολεί κυρίως τον γυναικείο πληθυσμό, αυτό της εικόνας του σώματος! Έτσι, τα παραπανίσια κιλάκια, η χαλάρωση, η κυτταρίτιδα και όχι μόνο, έρχονται να «βομβαρδίσουν» το μυαλό κυρίως των γυναικών. Ως εκ τούτου, η ιδέα και μόνο του μπάνιου στη θάλασσα μοιάζει ένα καταναγκαστικό έργο, με πολύ άγχος.
6. Όνειρα και προσδοκίες: Συνήθως, κατά την οργάνωση των καλοκαιρινών διακοπών, θέλουμε να προλάβουμε να δούμε τα πάντα από το μέρος που επιλέξαμε να επισκεφθούμε, να διασκεδάσουμε και να ξενυχτήσουμε, ενώ εκ των προτέρων ξέρουμε πως ο χρόνος δεν φτάνει. Έτσι, λοιπόν, η ένταση και το άγχος αυξάνονται αρκετά!
7. Ύπνος… υπνάκος: Το καλοκαίρι είθισται να συνδυάζεται με λιγότερες ώρες ύπνου. Εκεί, λοιπόν, που περιμένεις τις διακοπές για να κοιμηθείς και να ξεκουραστείς, συνειδητοποιείς ότι οι μέρες περνούν, η άδεια τελειώνει, και εσύ κοιμάσαι πιο αργά και ξυπνάς αν όχι νωρίτερα, τότε σίγουρα την ίδια ώρα που ξυπνάς για να πας στη δουλειά. Αυτομάτως, λοιπόν, οι λιγότερες ώρες ύπνου φέρνουν κούραση, η κούραση φέρνει άγχος, και η διάθεση μπορεί να πέσει.

Οι παραπάνω παράγοντες άγχους προφανώς και έχουν επιπτώσεις τόσο στην υγεία, όσο και στη διάθεσή μας. Ποιες, όμως, είναι αυτές; Κατ’ αρχάς, όπως σημειώνει ο κ. Δανιήλ, όταν το άγχος μας κυριεύει, είτε για λίγο είτε για πολύ, δεν παύει να μας «φορτώνει» με αρνητική ενέργεια:

 

Στο κομμάτι της Υγείας
• Διαταραχές ύπνου (διακοπτόμενος ή αϋπνία)
• Πονοκέφαλος – Μυϊκοί πόνοι
• Κόπωση – Αδυναμία – Αίσθημα καταβολής
• Μείωση της σεξουαλικής δραστηριότητας
• Πόνος στο στήθος και το στομάχι
• Αίσθημα ταχυκαρδίας ή και δύσπνοιας
• Πεσμένο ανοσοποιητικό σύστημα

 

Στο κομμάτι της διάθεσης
• Εκνευρισμός και πεσμένη διάθεση
• Νευρικότητα και ανησυχία
• Ευερεθιστότητα
• Έντονη διάθεση μελαγχολίας – θλίψης
• Ξεσπάσματα – Κυκλοθυμία

 

Και θα αφήσουμε το άγχος να μας χαλάσει την ωραιότερη εποχή, που έχει ταυτιστεί με τα γέλια, τις χαρές και την ξεγνοιασιά; Όχι, βέβαια! Άρα, πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους παράγοντες που μας αγχώνουν; Ο κ. Δανιήλ τονίζει:
• Καλύτερος προγραμματισμός των διακοπών από νωρίς! Για να μην αγχωνόμαστε τελευταία στιγμή για το πού θα κλείσουμε για τον Αύγουστο, ποια η σωστή περίοδος να φύγουμε κ.λπ., ας φροντίσουμε να κάνουμε την έρευνά μας από νωρίς και να εντοπίσουμε προορισμούς, καταλύματα και τιμές όσο είναι καιρός, για να μη μας φαίνονται όλα βουνό στο «παρά πέντε».
• Ο ύπνος θρέφει! Ως γνωστόν, ο καλός-ποιοτικός ύπνος είναι άκρως ευεργετικός για την ψυχική και σωματική μας υγεία. Συνεπώς, η καλή διαχείριση του χρόνου θα σας χαρίσει έναν συνδυασμό βόλτας, διασκέδασης, χαλάρωσης και ύπνου! Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως καλοκαίρι δεν σημαίνει απαραίτητα καθημερινά ξενύχτια.
• Nα αγαπάς το σώμα σου! Αγαπάμε το σώμα μας, είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτό και δεν πρέπει να το τιμωρούμε (και, μαζί με αυτό, και τη διάθεσή μας). Μπορούμε απλά να υποσχεθούμε στον εαυτό μας ότι το επόμενο καλοκαίρι θα προσπαθήσουμε (χωρίς εξαντλητικές δίαιτες, όμως) να έχουμε μία εικόνα που αρέσει σε εμάς. Επίσης, μην ξεχνάμε πως το καλοκαίρι μας χαρίζει τα πιο νόστιμα φρούτα και λαχανικά. Να μια ευκαιρία για αλλαγή τρόπου ζωής, ξεκινώντας από μία πιο υγιεινή διατροφή.
• Αφιερώνουμε κάποιο χρόνο και στον εαυτό μας! Ωραίο είναι που θα πάμε μαζί με το ταίρι μας για διακοπές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να είμαστε συνεχώς μαζί. Μόλις διακρίνουμε ένταση στον ορίζοντα, μπορούμε να κάνουμε μια ωραία χαλαρή βόλτα στην παραλία ή να πάμε για ένα καφεδάκι μόνοι μας, παρέα με το αγαπημένο μας βιβλίο, αφήνοντας και στο ταίρι μας λίγο χώρο για να χαλαρώσει.
• Περισσότερος ελεύθερος χρόνος; Δεν χρειάζεται να τον γεμίσουμε με «πρέπει» και «καλοκαιρινές» υποχρεώσεις! Ας αξιοποιήσουμε τον χρόνο μας και ας τον οργανώσουμε χωρίς άγχος. Ας προσπαθήσουμε να χαλαρώσουμε και να εστιάσουμε στο τι μας δίνει πραγματικά χαρά.
Εν κατακλείδι, η κάθε εποχή είναι ξεχωριστή για την ομορφιά της. Ας απολαύσουμε την κάθε στιγμή! Και όπως έχει γραφτεί: «Χαμογελάτε σε κάθε ευκαιρία. Όχι γιατί η ζωή είναι εύκολη ή τέλεια, ή όπως ακριβώς θα θέλατε, αλλά επειδή έχετε επιλέξει να είστε ευτυχισμένοι και ευγνώμονες για όλα τα καλά πράγματα που έχετε, και όλα τα προβλήματα που ξέρετε ότι δεν έχετε».

 

Πηγή: https://www.healthyme.gr

Στην πραγματικότητα, λίγοι άνθρωποι στην σύγχρονη εποχή έχουν απαλλαγεί από τις αγωνίες των ερωτικών σχέσεων. Αυτές οι αγωνίες έρχονται σε πολλές μορφές: φιλώντας πάρα πολλούς βατράχους στον δρόμο προς τον γοητευτικό πρίγκηπα ή την όμορφη πριγκίπισσα, προσηλωμένη αναζήτηση στο διαδίκτυο, μοναχική επιστροφή από μπαρ, πάρτι ή ραντεβού στα τυφλά.

 

Ακόμα, κι όταν οι σχέσεις σχηματιστούν, οι αγωνίες δεν σβήνουν, καθώς μπορεί να βαριέσαι, να είσαι ανήσυχος ή θυμωμένη μέσα σε αυτές, να ανταλλάσσεις οδυνηρές κουβέντες και να έχεις επώδυνες συγκρούσεις ή τελικά να βρεθείς σε σύγχυση, αμφιβολίες και την κατάθλιψη του χωρισμού ή του διαζυγίου. Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους η αναζήτηση της αγάπης είναι μια συγκλονιστικά δύσκολη εμπειρία από την οποία λίγοι άντρες και γυναίκες έχουν γλυτώσει. Αν μπορούσαμε να ακούσουμε τους ήχους των ανδρών και των γυναικών που αναζητούν αγάπη, θα ακούγαμε μια μακρά και δυνατή λιτανεία από στεναγμούς, λυγμούς, δάκρυα και σπαραγμούς.

Το παράδοξο του έρωτα

Η ευτυχία μου είμαι εγώ, όχι εσύ. Όχι μόνο γιατί εσύ μπορεί να είσαι περαστικός, αλλά κι επειδή εσύ θέλεις να είμαι αυτό που δεν είμαι. Υπάρχει μια θαυμάσια φράση του Γκαίτε που περιέχει όλη την ειρωνεία αυτού του αλληλεπιδρόντος μηχανισμού.

«Εγώ σ΄αγαπώ. Αυτό όμως δεν έχει καμιά σχέση με σένα»

Οι γυναίκες παραπονιούνται ότι δεν ξέρουν τι περιμένουν οι άντρες και οι άντρες λένε ότι δεν καταλαβαίνουν τι θέλουν οι γυναίκες…όπως είπε ο Lacan με έναν στεναγμό…οι ερωτευμένοι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι να συνεχίζουν να μαθαίνουν την γλώσσα του άλλου επ’ αόριστον, ψηλαφώντας, αναζητώντας τα κλειδιά, κλειδιά που είναι πάντα ανακλήσιμα. Ο έρωτας είναι πάντα ένας λαβύρινθος από παρεξηγήσεις όπου η έξοδος δεν υπάρχει (Jacques Alain Miller).

 

Ο έρωτας ξεβολεύει. Προκαλεί ψυχική αναταραχή, εδραιώνει νέες σχέσεις και εισάγει καινούργιους στόχους. Στην ερωτική διάσταση ενεργοποιείται μία σύνδεση με κάτι που μεταβάλλεται και ό,τι μεταβάλλεται είναι πάντοτε απρόβλεπτο. Σύμφωνα με τον Λακάν: «Να αγαπάς είναι να δίνεις εκείνο που δεν έχεις σε κάποιον που δεν το θέλει». Στον έρωτα, το άτομο δοκιμάζει μια κατάσταση που έχει την ιδιαιτερότητα να είναι πάντα άγνωστη. Το άγνωστο είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό του να επιθυμούμε κάτι κι ας μην έχουμε αναφορές κι ας ερχόμαστε απότομα αντιμέτωποι με αυτό που δεν γνωρίζουμε. Ό,τι είναι άγνωστο όμως προκαλεί και φόβο.

 

«Φόβος και έρωτας πάνε μαζί» (Aldo Carotenudo)

 

Μία ένδειξη του, ότι είμαστε ερωτευμένοι, είναι ο φόβος που νιώθουμε απέναντι στον έρωτα κι αν δεν νιώθουμε αγωνία για αυτό που συμβαίνει, προφανώς δεν είμαστε ερωτευμένοι.

 

«Η μικρή αλεπού λέει στον μικρό πρίγκηπα: Εξημέρωσέ με» (Ο Μικρός Πρίγκηπας, -Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ-)

 

Υπάρχει διαφορά μεταξύ του «είμαι ερωτευμένος» και του «αγαπώ». Το ένα προκαλεί πρωτογενείς μηχανισμούς σύνδεσης, ενώ το άλλο απαιτεί ωριμότητα. Το «είμαι ερωτευμένος» μπορεί να οδηγήσει στην «αγάπη» ως συνέχεια, συνέπεια και διάρκεια, αλλά για να το παραφράσουμε, δεν υπάρχει βασιλική οδός από το ένα στο άλλο. Το πλήρες ταξίδι απαιτεί την εμπειρία και την γνώση (εμπειρογνωμοσύνη) ενός εαυτού που είναι σε επαγρύπνηση.

 

Πηγή: https://www.psychology.gr